-
1 wylatywać
vi1) ( wyfruwać) ptak: [weg]fliegen, [heraus]fliegen2) ( wystartować) samolot: starten, abheben\wylatywać w powietrze in die Luft fliegen5) (pot: wypadać) człowiek: herausfallen, herausfliegen; szyba: herausfliegen6) ( wydostać się skądś)dzieci wyleciały na dwór die Kinder stürzten hinaus [ lub ins Freie]samochód wyleciał z zakrętu das Auto hat die Kurve nicht hingekriegt ( fam)7) (pot: zostać wyrzuconym)wylecieć z pracy gefeuert werden ( fam)
См. также в других словарях:
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
